EEN REIS IN BOLIVIA 1990
Maandag, 16 juli.
Jeroen was nog steeds niet lekker en ook Hanneke was niet optimaal. We begaven ons naar de eetkamer, waar nog steeds hetzelfde mannetje ons voorzag van broodjes en gebakken eieren. Twee jaar geleden had hij moeite met de bestelling van meer dan één personen. Nu was hij slimmer: hij gaf ons een papiertje, waarop wij onze wensen konden noteren.
We verzamelden de vuile was, want er bleek een wasserette te zijn aan de Calle Bolivar. Verder moest dit maar een rustdag worden. We gingen wat geld wisselen en wilden wel even de markt over. Maar Jeroen ging weer naar bed. Wij slenterden wat door het centrum van Sucre om een paar foto's en filmopnamen te maken. Op de Plaza werden we aangesproken door mannetjes in traditionele klederdracht van Tarabuco, die ons een charranga wilden verkopen, maar dat was niet meer nodig, want die had ik twee jaar geleden al gekocht. Ook andere souvenirs werden aangeboden, maar wij waren onwillige klanten. De Plaza deed prettig aan, de temperatuur was aangenaam, duiven lieten zich graag voeren en hoewel er vrij veel mensen op het plein waren, deed het veel minder druk aan dan in Cochabamba.
We kochten brood op de markt en gingen kijken, hoe het met Jeroen ging. Hij was aardig opgeknapt en een broodje ging er wel in. Daarna stapten we naar het gebouw van Entel om naar huis te telefoneren.
In de namiddag wilden we onze tickets confirmeren. Hiervoor werden we verwezen naar het kantoor van de Lufthansa. Een aardige juffrouw kon wel de vlucht van La Paz naar Lima per Lufthansa confirmeren, maar de vlucht met Avianca was misschien niet mogelijk. Dat zou waarschijnlijk in La Paz moeten gebeuren. Ze beloofde ons, dat ze haar best voor ons zou doen.
Aan het einde van de Avenido Ravelo was een soort markt of kermis, waar we nog enige tijd doorbrachten. Je kon er van alles kopen, bijvoorbeeld bij meerdere kramen attributen voor poppehuizen. Ik had niet verwacht, dat dit hier zo in trek zou zijn. Opvallend waren ook de gelegenheden om te gokken. Ik zag een jongeman op professionele manier met kaarten goochelen en met brede gebaren de winst opstrijken. Er was een afdeling tafelvoetbal, waar fanatiek gespeeld werd. En een slimmerik voorspelde per computer de toekomst. Zou hij mijn programma vertaald hebben in het Spaans?
Tegen een uur of zeven gingen we eten bij de Plaza. Hier zijn enkele goede
31