EEN REIS IN BOLIVIA 1990
verder verdeden we onze tijd met lezen en puzzelen.
Tegen vijven kwamen Jan en Kik terug. Ze hadden een fantastisch uitstapje naar Potosi gehad en raakten niet uitgepraat. Ze waren begonnen met een lekke band, maar dat gaf niet. Hun enige probleem was geweest, dat ze niet zo goed geslapen hadden. Maar Kik had Lobivia rossii var walterspielii gevonden. En hij had een school geadopteerd! De kinderen van die school hadden hem geholpen met het zoeken van cactussen en hem heel wat zaadbessen van opuntia's gebracht.
Na het eten aan de Plaza bleken Jan en Kik toch wel zin in bed te hebben. Het leek
ons het beste de volgende dag nog niet naar Tarabuco te rijden.
Donderdag, 19 juli.
Het gebakken ei was nog bijna rauw, maar gleed prettig naar binnen. Wat konden we zoal doen? Vanuit Sucre nog een bergje opzoeken? Mij ontbrak het enthousiasme. De jongens wilden wel naar het natuurhistorisch museum en even verder was er een museum van klederdrachten.
Het was de afgelopen dagen fris geweest en vandaag was het zelfs ronduit koud. Er stond een vrij harde, gure wind en af en toe viel er een schaduw van het wolkendek over Sucre.
De namiddag werd grotendeels in ledigheid doorgebracht, wat eigenlijk ook niet beviel. Tegen vieren gingen we maar weer eens bridgen.
's Avonds zouden we gaan eten in de pizzeria, maar Jan hield niet van pizza. Hij
had verwacht, dat er ook wel spaghetti te krijgen zou zijn, maar dat was niet het
geval. Jan, Kik en Jeroen vertrokken dus naar een ander eethuis en Hanneke en ik
hadden een prima, voor Boliviaanse begrippen dure pizza: Bs 11,-
Toen Hanneke en ik terug liepen over de Plaza, dacht ik een regendruppel te voelen en daarna nog een. Hanneke wilde bij de markt nog een paar kopjes van Boliviaanse grootte kopen. Toen we bij de stalletjes aankwamen, begon het bijna echt te regenen, d.w.z. de straat werd werkelijk nat. Er heerste een flinke paniek bij de kooplui. Wij hielpen de mensen van het kopjeswinkeltje hun spulletjes droog te zetten, waarvoor we "muchas, muchas gracias" kregen. Toen we daarna de kopjes kochten, was het al weer droog. Kik, Jeroen en Jan kwamen een minuut of tien later terug en hebben van de regen niets gemerkt, zelfs de straat was al weer droog.
35